5
Higiena żywności i żywienia jest działem higieny ogólnej, który ma na celu uchwycenie związków przyczynowo-skutkowych między stanem zdrowia a żywieniem i wartością zdrowotną ży-wieności. Wskazuje na powiązania żywienia, przyzwyczajeń i nawyków żywieniowych z występowaniem niektórych chorób cywilizacyjnych. Jej celem jest także prowadzenie działalności profilaktycznej w zakresie żywienia oraz wskazanie istotnego miejsca higieny żywienia w promocji zdrowia.
Higiena żywienia zajmuje się:
- warunkami niezbędnymi dla realizacji prawidłowego żywienia pojedynczych osób, rodzin i grup żywionych zbiorowo,
- oceną stanu higienicznego produktów,
— higienicznymi zasadami doboru produktów spożywczych i ich rozdziałem na poszczególne posiłki,
— warunkami przyrządzania i spożywania posiłków.
Higiena żywności zajmuje się zespołem warunków niezbędnych do zabezpieczenia żywności przed zanieczyszczeniami szkodliwymi dla zdrowia i zakażeniem drobnoustrojami chorobotwóiczy-mi, zepsuciem, przemianami powodującymi obniżenie wartości odżywczej. Obejmuje warunki higieniczne, jakie muszą być przestrzegane zarówno przy produkcji żywności, jak i jej przechowywaniu, transporcie, przetwarzaniu i przygotowywaniu do spożycia.
Ewa Palicka
Każdy człowiek, aby utrzymać się przy życiu i zachować sprawność, musi codziennie spożywać posiłki składające się z różnych produktów spożywczych.
Początkowo (do XVIII w.), dopóki nie istniały naukowe przesłanki żywienia ludzi, opierano się na tradycji, zwyczajach, przesądach i wierzeniach. W miarę rozwoju nauk przyrodniczych i techniki poznawano rolę i budowę białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin, składników mineralnych i balastowych. Ustalono egzogenne (niezbędne), nie syntetyzowane przez organizm człowieka i endogenne (nie zbędne), które mogą być wytwarzane w przemianach metabolicznych lub częściowo zastępowane przez inne składniki odżywcze w żywieniu człowieka.
I6l