Tab. 5.17. Cele żywieniowe dla populacji - wg raportu FAO/WHO (seria 797, Genewa 1990 r.)
Składniki odżywcze |
Granice średniego spożycia dla populacji | |
niższa |
wyższa | |
Energia całkowita’ | ||
Tłuszcz całkowity (% energii) |
15 |
30 |
Nasycone kwasy tłuszczowe (% ogółu energii) |
0 |
10 |
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (% ogółu energii) |
3 |
7 |
Cholesterol pokarmowy (mg/dzień) |
0 |
300 |
Węglowodany całkowite (% ogółu energii) |
55 |
75 |
Węglowodany złożone2 (% ogółu energii) |
50 |
70 |
Błonnik pokarmowy a (g/dzień) - jako nieskrobiowe wielocukry (NSP) |
16 |
24 |
- jako całkowity błonnik pokarmowy3 |
27 |
40 |
Wolne cukry4 (% ogółu energii) |
0 |
10 |
Białko (% ogółu energii) |
10 |
15 |
Sól (g/dzień) |
_JS |
6 |
| Spożycie energii powinno być wystarczające dla zapewnienia: prawidłowego wzrostu dzieci, potrzeb ciąży i karmienia, pracy i aktywności fizycznej oraz utrzymania odpowiednich rezerw energetycznych u dzieci i u dorosłych. BMI dla dorosłej populacji powinien utrzymywać się na poziomie 20-22.
| Udział w tym składniku diety powinno mieć również spożycie przynajmniej 400 g warzyw i owoców, łącznie z 30 g nasion strączkowych i orzechów.
| Błonnik pokarmowy obejmuje również nieskrobiowe wielocukry. Ponieważ definicja i pomiar błonnika pokarmowego są niepewne, cele dla całkowitego błonnika pokarmowego oszacowano z wartości dla NSP.
I Jednocukry, dwucukry i inne krótkołańcuchowe cukry powstające podczas rafinacji węglowodanów.
5 Nie określono.
W tabeli 5.17. przedstawiono propozycje żywieniowe podane przez autorów raportu FAO/WHO.
Sposób żywienia według Meada (cyt. za Gawęcki J., Jeszka J., 1995) jest to kulturowo i społecznie znormalizowany zespół zachowań, dotyczący odżywiania się człowieka. Obejmuje: wybór produktów żywnościowych, ich ilość i sposób przygotowania do spożycia, rozdział na posiłki, ich regularność, preferencję w zakresie stosowanych przypraw i inne.
Badania sposobu żywienia i stanu odżywienia wybranych grup ludności umożliwiają określenie rodzaju nieprawidłowości żywieniowych, ułatwiają ocenę wpływu zmian w spożyciu żywności na stan zdrowia i są podstawą do opracowania programów poprawy żywienia. Ocenę sposobu żywienia można przeprowadzić za pomocą metod jakościowych i ilościowych (ryc. 5.4).
1. Punktowa ocena jadłospisów dziennych i tygodniowych.
Metoda prosta w wykonaniu, stosowana na ogół w ramach krótkotrwałych kontroli i wizytacji zakładów żywienia zamkniętego. Ocena do-
223