12 KS. JERZY ZAREMBA
10. JEDNOSTKA I WSPÓLNOTA — Egoizm? — Przymierze eschatologiczne — Świat i historia jako dialog.
11. PRZYSZŁOŚĆ W TERAŹNIEJSZOŚCI — Funkcja interpretacyjna — Objawienie i proroctwo — Apokaliptyka.
12. SĄD I KRÓLESTWO BOŻE — Sąd — Usprawiedliwienie — Sens Krzyża — Śmierć karą za grzech — Współumieranie z Chrystusem — Miejsce zbawienia — Królestwo Poże.
13. ZMARTWYCHWSTANIE W ŚMIERCI — Wstępna ocena — Reinterpretacja prawdy o zmartwychwstaniu — Nieśmiertelność a zmartwychwstanie — Eschata w śmierci — Zmartwychwstanie indywidualne — Dominacja duchowości.
14. ZAKOŃCZENIE LITERATURA ZUSAMMENFASSUNG
1. WSTĘP
Życie wieczne.
Nie jest bez znaczenia, że w wyznaniu wiary prawda o zmartwychwstaniu nie tylko łączy się ściśle, ale zdaje się identyfikować z życiem wiecznym stanowiącym eschatologiczny wymiar antropologii teologicznej, tak w aspekcie jednostkowym jak i wspólnotowym. Udzielanie się bowiem Boga „twarzą w twarz” u kresu historii zarówno indywidualnej jak i powszechnej nie jest wydarzeniem jednostkowym, „egoistycznym”, ale dokonuje się w w ramach więzi międzyosobowej wspólnoty communio sanctorum i w atmosferze miłości. Już choćby z tej racji, że zbawienie jest udziałem w trynitarnym życiu Bożym, z konieczności posiada charakter dialogiczny na płaszczyźnie wymiany życia, tak w aspekcie horyzontalnym jak i wertykalnym uwzględniającym w planach Bożych ciągłość w nieciągłości: wypełniony w zmartwychwstaniu transcendentalny wymiar naszej własnej historii, bo jest ono zarówno darem jak i zadaniem.
To też skłania nas do podjęcia refleksji teologicznej na temat zagadnień z zakresu eschatologii, ze szczególnym uwzględnieniem proponowanego tu, nowego w pewnej mierze, ujęcia problemu śmierci i zmartwychwstania przy zastosowaniu pojęcia przemiany. Poruszany przez wielu współczesnych teologów problem ten wymaga wielu przemyśleń, bo związany nierozerwalnie z życiem wiecznym posiada ogromne znaczenie praktyczne w życiu chrześcijańskim.
Na to połączenie zwrócił uwagę list Kongregacji Wiary z dnia 17 maja 1979 roku, który nawiązując do artykułu wyznania wiary o życiu wiecznym, stwierdza jednocześnie: „jeśli zmartwychwastania nie ma,