14 KS. JERZY ZAREMBA
Treść pojęcia „życie wieczne
Jeśli chrześcijanie — czytamy we wspomnianym liście Kongregacji — nie byli by w stanie zdać sobie jasno sprawy, jaką treść zawierają słowa „życie wieczne”, należałoby powiedzieć, że nie tylko obietnice Ewanę/elii czy dzieło stworzenia i odkupienia, straciły swe znaczenie, ale i samo życie doczesne pozbawione zostało wszelkiej nadziei.
Nawiązując do tego stwierdzenia w naszych rozważaniach na temat eschatologii pragniemy podjąć szczery wysiłek, by w coraz pełniejszym zakresie odnajdywać nie tylko samą treść określenia życie wieczne, ale i różne jego aspekty i powiązania nabierające szczególnej aktualności wobec współczesnej mentalności nacechowanej tendencjami antropocen-trycznymi. Zresztą nie po raz pierwszy pojawiają się one w historii myśli ludzkiej, ale domagają się zawsze uzupełnienia ze strony chrystologii i to w aspekcie pneumatologicznym, już choćby z tej racji, że nawiązując do stwierdzenia W. Kaspera trzeba powiedzieć iż w Chrystusie i z Nim, w definicję Boga wpisany został po prostu człowiek. Chodzi tu nie tylko o znaczenie pewnej deifikacji — przebóstwienia, do którego został on wezwany w zbawczych planach Bożych, ale i zgodnie z ewangelicznym stwierdzeniem o pewnego rodzaju identyczność: cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych braci moich, mnieście uczynili. Jest to identyczność będąca owocem eschatologicznego daru Ducha.
Nie bez znaczenia będzie tu, gdy przy okazji poruszymy pewne zagadnienia z historii myśli teologicznej, ukazując powiązanie i współzależność różnych problemów związanych z naszym życiem w Kościele i jego obecnością w świecie jako narzędzia zbawienia wszystkich (KK 9) czyli powszechnego sakramentu zbawienia (tamże 48; por. DM 5); zbawienie zaś posiada charakter tak daru jak i zadania, którego wypełnienie wymaga •;aszego, pełnego poczucia odpowiedzialności, zaangażowania.
Nie mając bynajmniej zamiaru omawiać tu eschatologii w całym jej zakresie, pragniemy z jednej strony wyjść naprzeciw ogromnemu dziś zainteresowaniu śmiercią i „życiem po życiu”, a z drugiej strony podjąć jak wspomnieliśmy próbę reinterpretacji pewnych zagadnień dotyczących śmierci i zmartwychwstania w nawiązaniu do wspomnianego listu Kongregacji Doktryny Wiary posługując się zasadniczo metodą teologiczno-historyczną.
Wyrazić „niewyrażalne'9...
Na wstępie naszych rozważań na temat śmierci i zmartwychwstania jako wydarzeń eschatologicznych, musimy pamiętać, że chodzi tutaj w sposób szczególny o wysiłek zrozumienia i pojęcia rzeczy niepojętych, czy o wyrażenie rzeczy niewyrażalnych, bo znajdujących się poza moż-