SCENNPÊly zÎgly


Krąg tematyczny: Cały z cegły, ma dwie wieże, w tym zamku kiedyś mieszkali rycerze

81. Każdy rycerz ma swoją damę

Zapis w dzienniku:

  1. „Dawno, dawno temu” - opowiadanie twórcze, dzieci kontynuujÄ… opowieść wedÅ‚ug wÅ‚asnych pomysłów, tworzenie spontanicznej wypowiedzi wspólnie z innymi dziećmi. „Przejdź po kÅ‚adce” - zabawy ruchowe z wykorzystaniem lasek, ćwiczenia równoważne.

  2. „Królewna” - wysÅ‚uchanie wiersza E. Szelburg-Zarembiny, rozmowa o bohaterce - księżniczce. „Rycerz i królewna” - sylwety do ozdobienia z „Wycinanek-skÅ‚adanek”; ozdabianie koronkÄ…, tasiemkÄ…, ozdobnymi nićmi (kompozycja pasowa na części spódnicowej).

  3. „Szukaj swojej pary” - zabawa ruchowa, szybkie reagowanie na sygnaÅ‚. „Księżniczki” - wykorzystanie sylwet w zabawie tematycznej.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

  1. Zajęcia poranne

Dzieci tworzÄ… wspólnÄ… opowieść. Zaczyna nauczyciel zwrotem dawno, dawno temu, za siedmioma lasami, za siedmioma górami, w pewnym królestwie żyÅ‚ sobie pewien... smok (rycerz, królewna, piraci itp. wedÅ‚ug fantazji). Pewnego dnia ten smok rano wstaÅ‚ i … Nauczyciel zachÄ™ca dzieci do kontynuowania opowieÅ›ci.

Każdy dodaje od siebie pomysł, ciągnąc wspólną fabułę lub dodając nowe postaci i wątki.

Jeżeli istnieje taka możliwość, warto opowiadanie nagrać i po skończonej zabawie odtworzyć.

magnetofon lub dyktafon, korona na głowę

skakanki lub szarfy, laski gimnastyczne, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 59

  1. Zajęcia główne

Królewna

Obudziła się królewna smutna,

obudziła się królewna niewyspana

z samego rana.

…PÅ‚akaÅ‚a… pÅ‚akaÅ‚a…

I ubrać się w koronę nie chciała.

Poszła na wieżę, na wysoką,

w dal spoglÄ…da…

StojÄ… cicho dworzanie,

Zważają, czego zażąda!

Zeszła z wieży na dziedziniec.

A bardzo blada.

Rozkazała stangretowi:

Niechaj zakłada

do złocistej karety.

O rety!

I usiadła sama jedna w karecie.

I obwozić się kazała po świecie.

JadÄ…, jadÄ…

dzień cały,

rok,

dwieście,

aż przywieźli ją, gdzie trzeba,

nareszcie.

Wyszedł rycerz naprzeciw królewnie:

- Do mnie jedziesz? Najmilsza!

- A pewnie!

Stangret konie wyprzęga z karety,

rycerz wierność przysięga królewnie.

O rety!

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o postaciach z wiersza.

- Kto wstał rano bez humoru i w kiepskim nastroju?

- Na co miała ochotę królewna?

- Dokąd kazała się wieźć?

- Czym i jak długo podróżowała?

- Kogo na koniec spotkała?

E. Szelburg-Zarembina, Królewna [w:] Kto wymyślił choinki? Antologia wierszy dla dzieci, KAW, Warszawa 1988, s. 134, sylweta księżniczki

kontur sukienki na grubym kartonie, koronki, tasiemki, wstążeczki, „Wycinanki-skÅ‚adanki” cz. 1, s. 15 (instrukcja), s. 45 (projekt), kredki, folia aluminiowa,

taśma samoprzylepna, patyki do szaszłyków lub ołówki, klej, pędzle do kleju

  1. Zajęcia popołudniowe

Dzieci dobierają się parami (chłopiec z dziewczynką), ustawiają przed nauczycielem. Mają zapamiętać, kto z kim stoi. Gdy zobaczą podniesioną przez nauczyciela chorągiewkę - biegają swobodnie, wymijając się zręcznie. Gdy usłyszą muzykę - chwytają swoją parę i kilka kroków maszerują w rytm muzyki.

lub:

Dzieci dobierajÄ… siÄ™ parami: chÅ‚opiec z dziewczynkÄ…. Przy dźwiÄ™kach menueta, spokojnym i dostojnym krokiem chodzÄ… po obwodzie koÅ‚a. Podczas stopniowego wyciszenia muzyki, dzieci „dworskim” ukÅ‚onem dziÄ™kujÄ… za wspólny taniec i zatrzymujÄ… siÄ™, przyjmujÄ…c dowolnÄ… pozÄ™. Gdy usÅ‚yszÄ… dźwiÄ™ki tamburyna, trzymanego przez nauczyciela, podskakujÄ… osobno po caÅ‚ej sali. Ponowne pojawienie siÄ™ menueta jest sygnaÅ‚em do odnalezienia swojej pary i chodzenia po obwodzie koÅ‚a.

chorÄ…giewka, tamburyn, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 58, CD Utwory… cz. 1 - „Menuet” L. Boccheriniego (nr 2)

Dzieci do zabawy wykorzystują wykonane na wcześniejszych zajęciach kukiełki królewny i rycerza. Ilustrują wymyślone przez siebie bajki, bawią się w teatr. W tej zabawie można użyć nagranego uprzednio opowiadania.

sylwety księżniczek

82. Budujemy zamek

Zapis w dzienniku:

  1. „PracujÄ…cy spychacz” - zabawa ruchowa majÄ…ca za zadanie uporzÄ…dkowanie dużej przestrzeni sali. „Zamki i paÅ‚ace” - oglÄ…danie albumów fotograficznych i historycznych przedstawiajÄ…cych dawne budowle: zamki, warownie itp.

  2. „Konkurs dla mÅ‚odych inżynierów budownictwa” - kto zbuduje najtrwalszÄ… budowlÄ™, najwyższÄ… wieżę? Obiektywna ocena wysokoÅ›ci za pomocÄ… sztywnej miarki oraz szacunkowa „na oko”. „Baju baj, książeczko” - nauka piosenki. „Bajka o królu Żółtko” - wysÅ‚uchanie bajki W. WidÅ‚aka, rozmowa na temat treÅ›ci.

  3. „O wawelskim smoku” - wysÅ‚uchanie utworu K. MakuszyÅ„skiego, rozmowa o treÅ›ci i omówienie ilustracji (Mariana Walentynowicza). „Mój smok” - malowanie farbami inspirowane wysÅ‚uchanym utworem literackim. „Zabawy rycerskie” - zabawa z elementami rzutu i celowania.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

  1. Zajęcia poranne

Następnie dzieli dzieci na dwa równe zespoły: tych, co będą pchać, i tych, którzy będą ciągnąć. Ustala zasadę, że na raz pracować będzie tylko jeden wybrany zespół, wykonując tylko jedną czynność przez np. 5 sekund. Potem następuje zmiana. Nauczyciel wprowadza tyle zmian zespołów, aż wszyscy wspólnie uznają, że sala jest uporządkowana.

Nauczyciel przedstawia dzieciom fotografie różnych budowli powstaÅ‚ych w przeszÅ‚oÅ›ci, np. zamki, paÅ‚ace, warownie. Zwraca uwagÄ™ dzieci na szczegóły architektoniczne przedstawianych budowli (wieże, bramy, mury). Wspólnie z dziećmi omawia ich wyglÄ…d oraz przeznaczenie poszczególnych (paÅ‚ac - rezydencja królewska, warownia - cele obronne itp.). Dla porównania przedstawia niektóre współczesne budowle i pyta dzieci, które sÄ… wedÅ‚ug nich „stare”, a które „nowe”.

albumy fotograficzne, przewodniki turystyczne, książki historyczne ze zdjęciami dawnych budowli

  1. Zajęcia główne

Po upÅ‚ywie wyznaczonego czasu nauczyciel ocenia, która budowla ma najwyższÄ… wieżę. Najpierw szacuje „na oko”, potem mierzy sztywnÄ… miarkÄ…. NastÄ™pnie bada wytrzymaÅ‚ość bram, próbujÄ…c przeprowadzić przez nie jakiÅ› duży samochód np. ciężarówkÄ™ z kÄ…cika zabaw.

Zwycięzców nagradza brawami i medalami z plasteliny.

kolekcja klocków do zabawy, sztywna miarka, medale z plasteliny, minutnik

- O czym opowiada piosenka?

- Czy piosenka jest wesoła, czy smutna?

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Baju baj, książeczko” (nr 27)

Propozycje pytań skierowanych do dzieci:

- O kim jest mowa w opowiadaniu?

- Jaki miał problem król Żółtko?

- Czy jego imię w istocie jest takie śmieszne?

- Kiedy nastąpił koniec jego zmartwienia?

- Jakie imiona dał król Żółtko i królowa Białko swoim dzieciom?

„Książka” s. 38-39

  1. Zajęcia popołudniowe

Nauczyciel czyta bajkę siedzącym lub leżącym w wygodnych pozycjach na dywanie dzieciom. Jednocześnie demonstruje obrazki znajdujące się przy każdym czterowierszu.

Po zapoznaniu dzieci z tekstem K. Makuszyńskiego i ilustracjami M. Walentynowicza nawiązuje rozmowę o królu Kraku, straszliwym wawelskim smoku i Skubie - dzielnym szewczyku, który podstępem potwora pokonał. Następnie proponuje dzieciom, by zamknęły oczy i wyobraziły sobie smoka wawelskiego lub innego z innej bajki. Potem pyta dzieci, jak wyglądają ich smoki.

K. Makuszyński, M. WalentynowiczDół formularza, O wawelskim smoku, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań 2003.

Po skończonych zajęciach nauczyciel eksponuje wszystkie prace w wyznaczonym miejscu sali (wystawa).

kartony z bloku technicznego, farby plakatowe, pędzle do malowania

Dzieci ustawione w dwóch rzędach stoją za linią. Przed każdym rzędem w odległości 1,5-2 m znajduje się piramida z jednorazowych kubeczków do wody. Dzieci kolejno wykonują jeden rzut piłeczką do tenisa stołowego, starając się trafić w piramidę. Następnie biegną za piłką, podnoszą ją i przekazują dziecku ze swojego rzędu, które podejmuje próbę rzutu. Ewentualnie, jeśli udała się próba zburzenia piramidy, porządkuje ją.

Dzieci, które wykonały rzut, mogą usiąść po przeciwnej stronie i pomagać w zatrzymaniu piłki, a jedna chętna osoba − przy ponownym wznoszeniu piramidy.

jednorazowe kubeczki plastikowe, piłeczka do tenisa stołowego lub kauczukowa, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 73.

83. Turniej rycerski

Zapis w dzienniku:

  1. „Plac turniejowy” - przygotowanie sali do zawodów rycerskich, ustawienie widowni, wyodrÄ™bnienie miejsca na arenÄ™. „Medale” - formowanie ze sÅ‚onego ciasta medali dla zwyciÄ™zców i uczestników.

  2. „Turniej rycerski” - zestaw ćwiczeÅ„ gimnastycznych, rywalizacja zespoÅ‚owa i indywidualna w konkurencjach sportowych na wzór Å›redniowiecznych turniejów.

  3. „ZwyciÄ™zcy na podium” - uroczyste odznaczanie zwyciÄ™zców, nagradzanie wszystkich uczestników. „Baju baj, książeczko” - utrwalenie piosenki, zabawy ruchowe przy piosence.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

  1. Zajęcia poranne

Dzieci pod kierunkiem i z pomocą nauczyciela przygotowują salę do dalszych zajęć. Ze środka usuwają zabawki i drobne meble, robiąc miejsce dla późniejszych działań. Jednocześnie ustawiają stoły w ten sposób, by móc bez trudu przy nich siedzieć, jeść posiłki i pracować.

Medale można również ozdobić jakimś motywem, tworząc wzory − np. patyczkami, kapslami, koralikami itp.

Gotowe medale należy pozostawić do wyschnięcia w ciepłym i przewiewnym miejscu, np. w pobliżu gorących grzejników.

mąka, sól, woda, olej, foremki do ciastek

  1. Zajęcia główne

Część wstępna: rozgrzewka.

- Kto złapie smoka? - mały smok zrobiony z kolorowego papieru przywiązany sznurkiem do laski gimnastycznej. Dzieci w gromadce, przed nimi biegnie nauczyciel (smok leci do jamy), dzieci gonią go i usiłują schwytać. Gdy smok schowa się w jamie (umówione miejsce) dzieci już go nie gonią. Jeśli jest dużo dzieci w grupie, należy dokonać podziału na mniejsze zespoły i z każdym zabawę przeprowadzić oddzielnie.

Część zasadnicza: dzieci podzielone na drużyny, odznaczone szarfami w różnych kolorach.

- Przekraczanie linki - linka uwiązana jest na wysokości 30 cm nad ziemią, jej drugi koniec trzyma nauczyciel. Drużyny przekraczają linkę tak, aby jej nie dotknąć; gdy opanują ruch, można linkę podnieść trochę wyżej.

- Przejście przez lochy - dzieci, czworakując, przechodzą przez tunel utworzony z ustawionych w rzędy bramek lub stołków.

- Kto rzuci dalej? - na linii stają drużyny i rzucają woreczkami jak najdalej. Nauczyciel wymienia imiona dzieci, którym udało się rzucić najdalej. Po oddanej serii rzutów następuje zmiana rzucających drużyn.

- Wyścig za strzałą - strzały wykonane z kolorowego papieru. Nauczycielka rozdaje dzieciom strzały (każdemu jedną). Dzieci kolejno rzucają strzały i za nią biegną. Dzieci wspólnie oceniają:

Kto dalej rzucił?

Kto trafił do wyznaczonego celu?

Która drużyna miała najwięcej trafień?

Cześć końcowa:

Drużyny na zamek! - nauczyciel rozkłada na podłodze obręcze hula-hoop w kolorach szarf każdej z drużyn. Dzieci to rycerze, a koła to ich zamki. Słysząc polecenie rycerze na spacer! - wszyscy wychodzą z zamków, rozchodzą się w różnych kierunkach, spacerują, biegają. Na klaśniecie i hasło rycerze na zamek! - wracają do zamków-obręczy.

koła hula-hoop, linka, woreczki, laska gimnastyczna, smok z papieru, strzały z kolorowego papieru, bramki lub stołki, szarfy w różnych kolorach

K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 56, 59, 63, 65, 66, 71.

  1. Zajęcia popołudniowe

Dzieci samodzielnie ozdabiają uformowane wcześniej i wysuszone medale, malują je farbami, posypują brokatem, naklejają koraliki. Nauczyciel rozdaje wstążki, tasiemki. Dzieci przewlekają je przez dziurki, z pomocą nauczyciela związują w pętle.

Drużyny biorące udział w rywalizacji wzajemnie obdarowują się medalami z ciasta. Gratulują sobie nawzajem osiągniętych wyników.

medale z ciasta przygotowane wcześniej, farby plakatowe, wstążki i tasiemki, brokat, klej, koraliki itp.

W drugiej zwrotce każda para wymyśla ruch taneczny. Dzieci mogą spacerować dostojnie w parach po całej sali lub obracać się w małych kółeczkach.

Podczas trzeciej zwrotki siadajÄ… „po turecku” na podÅ‚odze i odpowiedniÄ… pozÄ… naÅ›ladujÄ… czytanie książki.

W czasie refrenu dzieci stoją w parach, trzymają się za ręce i kołyszą się na boki, nie odrywając stóp od podłogi.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Baju baj, książeczko” (nr 27)

84. Bal na zamku

Zapis w dzienniku:

  1. „Rycerze na koniach” - zabawa ruchowa. „Jak to dawniej na balach bywaÅ‚o” - oglÄ…danie fotografii i rysunków przedstawiajÄ…cych postacie z dawnych epok, balów, maskarad. Zwrócenie szczególnej uwagi dzieci na fryzury, stroje i ich detale.

  2. „Korowód postaci” - odgadywanie nazw postaci z ksztaÅ‚tu cienia rzucanego na biaÅ‚y podÅ›wietlony ekran z biaÅ‚ego płótna. „Menuet” - zabawy taneczne przy muzyce z dawnych epok - menuety, chodzone itp.

  3. „Wachlarzyk dla maÅ‚ej damy” - zginanie papieru w harmonijkÄ™ zgodnie ze wskazówkami nauczyciela, ozdabianie wedÅ‚ug wÅ‚asnych pomysłów. „Rycerze na koniach” - zabawa ruchowa.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

  1. Zajęcia poranne

Należy przygotować obręcze dla połowy grupy. Dzieci dobierają się parami. Każda para otrzymuje obręcz. Jedno dziecko wchodzi w obręcz, zakłada ją sobie pod pachy, jest konikiem; drugie chwyta za obręcz i, stojąc z tyłu, powozi - jest rycerzem. Na polecenie nauczyciela zaprzęgi ruszają z miejsca. Jeżdżą w różnych kierunkach powoli i szybko, wymijając się zręcznie. Po krótkiej zabawie następuje zmiana konia i woźnicy. Zaprzęgi powtarzają bieg.

obręcze gimnastyczne, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 67.

Nauczyciel wraz z dziećmi ogląda zgromadzone fotografie z filmów kostiumowych, ryciny i ilustracje w książkach historycznych przedstawiające postacie ubrane w stroje z dawnych epok. Prowadzący zachęca dzieci do porównywania swojej garderoby do starych strojów. Dzieci szczegółowo oglądają swoje ubrania, wychwytują i omawiają różnice. W dalszej kolejności zwracają uwagę na fryzury i nakrycia głowy. Szczególną uwagę nauczyciel poświęca dodatkowym akcesoriom typu wachlarze, peruki, kapelusze, korony, ozdobne rękawiczki. Wspólnie rozważają, która moda, współczesna czy dawna, podoba się im bardziej i dlaczego.

fotografie z filmów kostiumowych, ryciny i ilustracje w książkach historycznych

  1. Zajęcia główne

Nauczyciel przygotowuje potrzebne akcesoria i rekwizyty do zajęć. W dogodnym miejscu sali ustawia biały płócienny ekran (parawan, białą zasłonę), za którą umieszcza lampkę z żarówką o dość silnym strumieniu światła.

Chętne dzieci w ukryciu przebierają się w różne stroje karnawałowe. Ważne jest, aby stroje posiadały jakieś charakterystyczne elementy, wyróżniające od innych typu korona (królewna), koszyczek (Czerwony Kapturek), miecz lub tarcza (rycerz) itp.

Dzieci przebrane w stroje stają za ekranem przed źródłem światła tak, by na białą powierzchnię ekranu padał ich cień. Reszta grupy odgaduje, jaka postać stoi za parawanem.

Przebieranie i odgadywanie odbywa się do czasu, gdy wszystkie chętne dzieci wystąpią za parawanem i ich postacie zostaną zidentyfikowane.

Jeśli do dyspozycji jest mało strojów lub nie są zbyt różnorodne, można na ekran rzucać cienie sylwet przedstawiających postacie z bajek.

ekran z białego płótna (parawan), lampka, stroje karnawałowe - charakterystyczne postacie (rycerz w hełmie, z mieczem, dama dworu w długiej sukni itp.), opcjonalnie sylwety postaci z bajek

- Dzieci chodzą parami w różnych kierunkach sali za prowadzącą parą.

- Pierwsza para prowadzi środkiem sali.

- Dzieci formują czwórki, wiążą z nich kółka i chodzą dookoła.

- Dzieci spokojnym krokiem chodzą w dużym kole wiązanym.

CD Utwory... cz. 1 - „Menuet” L. Boccheriniego (nr 2)

  1. Zajęcia popołudniowe

Dzieci, zachęcone przez nauczyciela, przypominają sobie, do czego służy wachlarz. Ponownie uważnie mu się przyglądają. Prowadzący zajęcia proponuje wykonanie wachlarza z papieru.

Rozdaje dzieciom kartki kolorowego papieru z bloku. W dalszej kolejności demonstruje i wyjaśnia technikę składania kartki w harmonijkę.

Właściwa część zajęć - składanie papieru − odbywa się przy muzyce, w której słyszany wyraźny akcent taktowy wyznacza każdorazowo zagięcie kartki. Ważne jest, aby dzieci zaginały krótszy bok kartki.

Złożone wachlarze nauczyciel poleca ozdobić rysunkiem, szlaczkiem, motywem kwiatowym lub wg własnych pomysłów dzieci.

kolorowe kartony z bloku do rysowania, kredki, flamastry, nalepki

Nauczyciel wyznacza teren zabawy oraz stajnie dla koników (jedna lub dwie stajnie). Rozdaje dzieciom laski gimnastyczne, to bÄ™dÄ… koniki, a dzieci bÄ™dÄ… rycerzami. Dzieci-rycerze dosiadajÄ… lasek-koników i na polecenie nauczyciela wybiegajÄ… ze stajni, biegnÄ… kÅ‚usem - szybko na palcach, idÄ… stÄ™pa - powoli, z wysokim podnoszeniem kolan, galopem - z odbijaniem kolejno jednej i drugiej nogi, po piaszczystej drodze ­âˆ’ cichutko, po drewnianym moÅ›cie − gÅ‚oÅ›no. Na sygnaÅ‚ wracajÄ… do stajni i pozostawiajÄ… tam konie.

laski gimnastyczne, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 77.

85. Na tropie przygody

Zapis w dzienniku:

  1. „Co sÅ‚ychać?” - zabawa dydaktyczna; rozpoznawanie rodzaju dźwiÄ™ku i jego źródÅ‚a z zawiÄ…zanymi oczami (np. szelest gazety, gniecenie kubeczka jednorazowego, stukanie w szkÅ‚o itp.). „Po Å›ladach” - zabawa ruchowa, poruszanie siÄ™ tylko po wyznaczonej powierzchni w umówiony sposób.

  2. „Wyprawa po skarb” - zabawa dydaktyczna; poruszanie siÄ™ po sali wedÅ‚ug wskazówek na znalezionej mapie, wÅ‚aÅ›ciwe odczytywanie symboli graficznych, w efekcie odnajdywanie ukrytych skarbów − zabawek. „Czyje to Å›lady?” - rozpoznawanie, do kogo należą pozostawione na Å›niegu Å›lady (ptaki, kot, pies, czÅ‚owiek itp.).

  3. „Zabawa z woreczkami” - zabawa muzyczno-ruchowa. „Berek zaczarowany” - zabawa bieżna.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

  1. Zajęcia poranne

Nauczyciel przedstawia dzieciom rozmaite przedmioty, które w różnych sytuacjach (podczas gniecenia, potrącania, tarcia, darcia) wydają różne odgłosy. Zaprasza chętne dzieci, aby wraz z nim spróbowały wydobyć dźwięki ze zgromadzonych przedmiotów, np. jednorazowych kubeczków, gazet, szklanek, stołowych łyżek itp.

Następnie prowadzący chętnemu dziecku zawiązuje oczy chustką tak, by nic nie widziało, i szeleści, stuka itp. zebranymi przedmiotami. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie źródła dźwięku. W kolejnych próbach chętne dzieci samodzielnie próbują wydobyć odgłosy i zadają sobie wzajemnie zagadki dźwiękowe.

dźwięczne przedmioty, gazety, jednorazowe kubeczki plastikowe, szklanka, stołowe łyżki, puste butelki po napojach itp., chusteczka do zawiązania oczu

Dzieci w rozsypce na wyznaczonej przestrzeni biegają swobodnie bez potrącania siebie nawzajem. Nauczyciel umawia się z dziećmi, że właśnie są w lesie i szukają śladów zwierząt. Kiedy prowadzący podniesie do góry rękę z jakimś znaleziskiem, zadaniem dzieci będzie odgadnięcie, co trzyma w ręku, i naśladowanie ruchem zwierzęcia, które tę rzecz zgubiło.

Np. orzech - naśladowanie sposobu poruszania się wiewiórek, zielony listek - zająca, piórko - ptaka, żołędzie - dzika itp.

piórka, orzechy, żołędzie, listki

  1. Zajęcia główne

Nauczyciel pyta dzieci, czy nie zauważają jakiejś istotnej zmiany w ich sali. Dzieci dostrzegają brak niektórych zabawek. W centralnym miejscu leży duża koperta. W kopercie list od złośliwego chochlika, który rano, nim przyszły dzieci, buszował po przedszkolu i pochował dzieciom zabawki, oraz mapa z zaznaczonym miejscem ukrycia pierwszej zabawki.

Zadaniem dzieci będzie odszukanie tego miejsca oraz pierwszej zabawki i poruszanie się po sali zgodnie ze wskazówkami pojawiającymi się w kolejnych wiadomościach znajdowanych z kolejnymi zabawkami. Używanie określeń: w bok, w prawo, w lewo, do góry, na dół, na wprost. Liczenie kroków. Odnajdowanie orientacyjnych punktów na mapie i w sali.

Zabawki powinny być dość dobrze ukryte, by dzieci mogły je odnaleźć po prawidłowym odczytaniu i wykonaniu wskazówek.

koperta, mapa - plan sali z zaznaczeniem charakterystycznych miejsc: mebli, wyposażenia; karteczki z instrukcjami położenia zabawek, zabawki-skarby

W sali nauczyciel pokazuje dzieciom na zdjęciach ślady, jakie pozostawiają na śniegu różne zwierzęta: ptaki, koty, psy. Zwraca uwagę na ich charakterystyczne cechy. Proponuje dzieciom wyjście do ogrodu, wyszukanie i rozpoznanie znajdujących się tam śladów na śniegu.

W ogrodzie przedszkolnym dzieci spacerują po śniegu, nasłuchując dźwięków wydawanych przy każdym kroku oraz obserwując powstałe na śniegu ślady ich obuwia. Dzieci wydeptują na śniegu ścieżki, pokonują wykonaną trasę po śladach (tropią kolegów).

Nauczyciel zwraca ich uwagę również na inne ślady na śniegu pozostawione przez zwierzęta (ptaki, koty, psy). Dzieci śledzą je wraz z nauczycielem, zastanawiają się, do kogo należą, w jakim kierunku podążają.

zdjęcia śladów leśnych zwierząt

  1. Zajęcia popołudniowe

Każde dziecko otrzymuje jeden woreczek. Podczas muzyki do marszu dzieci maszerują i przekładają woreczek z jednej ręki do drugiej. Gdy usłyszą muzykę do biegu, kładą woreczek na podłodze w dowolnym miejscu i biegają po sali między woreczkami. Powrót muzyki do marszu jest sygnałem do odszukania swojego woreczka, maszerowania i przekładania go z ręki do ręki.

woreczki z grochem, CD Utwory… cz. 1 - „Muzyka do marszu i biegu” (nr 22)

Dzieci w rozsypce na wyznaczonej przestrzeni, dwóch berków (gońców) wyróżnionych szarfami.

Gońcy chwytają uciekające dzieci. Dziecko dotknięte przez berka odprowadzone zostaje przez niego do zaczarowanego koła (wyznaczonego np. w rogu sali) i nie wolno mu stamtąd odejść, dopóki jakieś inne dziecko go nie odczaruje (dotknięciem).

Berka-czarodzieja należy często zmieniać.

szarfy dla berków, obręcz gimnastyczna, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 95.

Propozycje zajęć do tematów 81-85 opracowała Marta Pietrzak.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SCENNP Nigdy nie boj sie
SCENNP Taki nastroj
SCENNP?rie to jest
SCENNP zasypalo
SCENNP Co marzenia
SCENNP Hula psoci
SCENNP Stop Zabraniam
SCENNP Witaminy hop
SCENNP Las szumi
SCENNP Slychac spiew
SCENNP Ruch tu wielki
SCENNP Podrozowac
SCENNP z konca swiata przyjaciel
SCENNP Gory morze wies
SCENNP Wiosna
SCENNP Czy to siostra
SCENNP dzungla
SCENNP na wsi
SCENNP Jablka

więcej podobnych podstron