12 Kontrakty terminowe i opcje
Tabela 1.5 Porównanie efektów dwóch wariantów transakcji spekulacyjnych akcjami Exxona przy użyciu 7800 dolarów.
Cena akcji w grudniu | |
Strategia | |
inwestycyjna |
70 $ 90 $ |
Zakup akcji |
-800$ 1200$ |
Zakup opcji kupna |
-7800$ 18200$ |
gdy niewykorzystane ze względu na spadek kursów opcje pociągają za sobą stratę 7800 dolarów wydatkowanych na zakup kontraktów we wrześniu (tabela 1.5).
Jak wynika z tabeli 1.5, opcje, podobnie jak kontrakty futures, umożliwiają wykorzystanie dźwigni finansowej. Użycie opcji wzmacnia finansowe konsekwencje transakcji. Dobre rezultaty stają się bardzo dobrymi, ale zły obrót wydarzeń pogłębia potencjalne straty.
Porównanie
Kontrakty opcyjne oraz kontrakty futures, choć łączy je możliwość zastosowania dźwigni finansowej, różnią się wieloma innymi aspektami. W przykładzie z tabeli 1.3 dotyczącym futures widoczna jest symetria osiąganych zysków i strat. W przykładzie dotyczącym opcji, przedstawionym w tabeli 1.4, bez względu na rozwój sytuacji na rynku potencjalna strata ograniczona jest do wysokości 7800 dolarów, które zapłacone zostały za nabyte kontrakty opcyjne.
Arbitraż
Inwestorzy dokonujący transakcji arbitrażowych są trzecią ważną grupą uczestników rynków terminowych. Celem transakcji arbitrażowych jest osiągnięcie zysku bez ponoszenia ryzyka dzięki jednoczesnemu zawarciu transakcji na dwóch lub więcej rynkach. W następnych rozdziałach pokażemy, że arbitraż jest możliwy w sytuacji, gdy cena terminowa odchyla się o określony zakres od ceny gotówkowej. Omówimy także możliwości arbitrażu na rynkach opcji. W tym miejscu przedstawimy pojęcie arbitrażu odwołując się jedynie do bardzo prostego przykładu.
Załóżmy, że akcje pewnej firmy są przedmiotem obrotu na dwóch giełdach papierów wartościowych, na przykład New York Stock Exchan-ge oraz London Stock Exchange. Przyjmijmy jednocześnie, że cena tych akcji w Nowym Jorku wynosi 172 dolary, a w Londynie 100 funtów, przy kursie wymiany 1,7500 dolara za 1 funta. Inwestor dokonujący arbitrażu pomiędzy tymi dwoma rynkami może jednocześnie kupić 100 akcji spółki
Tabela 1.6 Arbitraż.
Z warsztatu inwestora:
Akcja pewnej spółki jest notowana zarówno na New York Stock Exchange, jak i na London Stock Exchange.
Notowania:
Cena akcji na New York Stock Exchange: 172 dolary.
Cena akcji na London Stock Exchange: 100 funtów.
Kurs wymiany funta szterlinga: 1,7500 dolara.
Strategia arbitrażowa:
1. Kupno 100 akcji w Nowym Jorku.
2. Sprzedaż akcji w Londynie.
3. Zamiana funtów uzyskanych w wyniku sprzedaży na dolary.
Zysk:
100 x (1,7500$ x 100 -172) = 300$ w Nowym Jorku i sprzedać je w Londynie, uzyskując pozbawiony ryzyka zysk w wysokości:
100x(l,7500$xl00-172)
czyli 300 dolarów (pomijając koszty transakcyjne). Strategia ta jest podsumowana w tabeli 1.6. Koszty transakcji uniemożliwiają stosowanie arbitrażu przeciętnemu inwestorowi, jednak duże instytucje finansowe, płacące bardzo niskie prowizje na rynku akcji i rynku walutowym, mogą wykorzystać transakcje arbitrażowe do osiągnięcia zysku pozbawionego ryzyka.
Jakie sytuacje sprzyjające arbitrażowi nie mogą utrzymywać się na rynku zbyt długo. Siły popytu i podaży korygują różnice kursowe na obu giełdach oraz na rynku walutowym. Inwestorzy kupujący akcje naszej spółki w Nowym Jorku spowodują wzrost ich ceny, a sprzedaż w Londynie przyniesie oczywiście spadek kursu. Także na rynku walutowym w wyniku dużych transakcji arbitrażowych zmieni się kurs funta do dolara. W ten sposób w krótkim czasie ceny na obu giełdach, choć wyrażone w różnych walutach, będą równe. Uogólniając można powiedzieć, że w praktyce możliwości arbitrażu na rynkach finansowych są bardzo ograniczone. W niniejszej książce wiele wniosków dotyczących cen terminowych oraz wyceny opcji będzie opartych na założeniu braku możliwości dokonywania korzystnych transakcji arbitrażowych.
Instrumenty pochodne (derywaty)
Opcje i kontrakty futures są przykładami instrumentów pochodnych, nazywanych także derywatami. Są to walory, których cena uzależniona jest od wartości aktywów pierwotnych. Opcja na akcje IBM jest derywatem,