15. Inżynieria „nowych" produktów służących do zarządzania ryzykiem 475
kolejne zmiany kursów będą prowadziły do zmiany wielkości wymaganego zabezpieczenia. Aby obliczyć koszt związany z korygowaniem zabezpieczenia, sprzedawca swapu różnicowego musi przyjąć pewne założenia w sprawie korelacji (kowariancji) pomiędzy stopą LIBOR dla marki i kursem wymiany dolara na markę:
COV(r(,„ |JB0R dlll DEM> ^usDflJEM )
Jeśli dealer przeceni wielkość tej kowariancji, poniesie stratę.
Jest to dodatkowe ryzyko, przed jakim stoi dealer oferujący swapy różnicowe i inne wieloczynnikowe instrumenty pochodne30.
Opcje różnicowe (quanto options) pozwalają wyeliminować ryzyko zmiany kursów wymiany, jakie pojawia się przy zakupie waloru denominowanego w walucie obcej. Podobnie jak w przypadku swapu różnicowego, opcje różnicowe najłatwiej chyba będzie przedstawić na przykładzie (zob. s. 480).
Zarządzanie ryzykiem w praktyce
Martin Cooper i Matthew Hunt
Dwuwalutowe kontrakty na górny pułap stóp procentowych to opcje na lukę pomiędzy dwiema procentowymi stopami odniesienia, zazwyczaj dwiema stopami LIBOR. Są one denominowane w jednej walucie i można sobie wyobrazić, że pozostają w takim samym stosunku do swapu różnicowego, w jakim kontrakt na górny czy dolny pułap stóp pozostaje do standardowego swapu procentowego.
Dwuwalutowy kontrakt na górny pułap stanowi naturalny produkt ewolucji swapu różnicowego, a pozwala stronom kontraktu kupować lub sprzedawać zmienność różnicy pomiędzy stopami procentowymi dla różnych walut oraz zajmować bezpośrednie pozycje. Problemy z Europejską Unią Monetarną skierowały uwagę na różnice stóp procentowych dla różnych walut oraz zwiększyły zapotrzebowanie na wyrafinowane instrumenty umożliwiające zaj-
“ Zauważyliśmy już w tym rozdziale, że mówi się tu niekiedy o parametrze ryzyka „omega”. Nasz kolega Lee Wakeman zauważy! (starannie sylabizując to słowo), że można by też mówić: „Oh My Gosh” („A to dopiero!” - przyp. tłum.).