448 ST. BĄDZYŃSKI
1 gr. azotu zawiera 3*28 gr. węgla, przeto z ilością 1031 gr. azotu białka musiało się uruchomić 10 31 X 3*28 czyli 33 81 gr. węgla. Część tej ilości węgla mianowicie 7 4 gr. C została wydaloną moczem, reszta 33*81 — 7 4 = 26*41 gr. C znalazła się w postaci dwutlenku w gazach wydechanych. Z ilości 1502 gr. L\ wydalonego tą ostatnią drogą, przypada przeto 26*41 gr. na rozkład białka, reszta t j. 123*79 gr. na rozkład bezazotowych składników tkanek. Ponieważ w ustroju osobnika, który pożywienia, a więc i węglowodanów nie dostawał, z bezazotowych składników pokarmu ulegał rozkładowi przeważnie albo wyłącznie tłuszcz, przeto tę ilość węgla przypisujemy rozkładowi tłuszczu, a ilość tłuszczu obliczamy na podstawie średniej zawartości węgla w tłuszczu = 76*52°/0 przez pomnożenie, przypadającej na rozkład bezazotowy składników, ilości
węgla 123*79 gr. przez współczynnik 1 307 = | )’ co iiani
161*08 gr. tłuszczu. Osobnik, z którym doświadczenie wykonano, rozkładał więc
64 44 gr. białka i 161*87 „ tłuszczu.
W doświadczeniu powyższem nie wciągnięto w rachubę kału. Na kał składają się przeważnie niestrawione części pokarmu, a więc ciała białkowe, głównie z rodziny albumoidów (ke raty na, elastyna), z węglowodanów głównie błonnik, rzadko skrobia, a to mianowicie tylko po spożyciu większej ilości niektórych bogatych w skr)bię, a trudno strawnych pokarmów roślinnych (ugotowanych a nie roztartych całych nasion grochu lub fasoli, także chleba żytniego, razowego, zwłaszcza wypieczonego na kwasie) wreszcie tłuszcz; prócz tegu jednak składniki żółci, względnie przetwory ich przemiany, działaniem bakteryi gnilnych głównie urobilina i koprosteryna, wreszcie złuszczony nabłonek oraz wydzielina błony śluzowej kiszek. Ze kał w istocie nie jest złożony wyłącznic z resztek pokarmów, wnosić można stąd, że tak zwierzęta, jakoteż i ludzie w głodzie, nawet przy dłuższym trwaniu tegoż, wydzielają stale kał; człowiek w ilości 2— 3*8 gr. na dobę. Badanie kału w celu poznania przemian, które się odbyły na składnikach p jdanego pożywienia, napotyka na pewne trudności, wskutek tego, że kał, zawierający niestrawione resztki danego pokarmu, wydalonym zostaje w 2—3 dni później, niż mocz z produktami przeróbki tegoż. Aby