94298201

466 ST. BĄDZYŃSKI

W istocie przy podaży białka zmniejsza się ubytek nietylko białka, lecz równocześnie i tłuszczu tkanek. Ubytek białka tkanek ustaje dopiero wtedy, gdy ustaje także i ubytek tłuszczu, to jest wtedy, gdy podamy tyle białka, iż rozkład jego pokryje cały wydatek energii ustroju w kaloryach. Wewnętrznej przyczyny tego zjawiska nie znamy dotychczas.

W doświadczeniach tych spotykamy się także jeszcze z in-nem niemniej osobliwem i ciekawem zjawiskiem. Przy podaży białka rozkład białka w ustroju wzrasta wraz z podażą lub spada wraz ze zmniejszeniem się podaży, t. j. ma tendencye przystosowywania się do niej. Zjawisko to ma w nauce o przemianie materyi nazwę zjawiska równowagi azotu. Oznacza ono, że ilość azotu w wydalinach dotrzymuje kroku ilości azotu w pożywieniu. Równowagę azotu można osiągnąć z każdą ilością białka, wybraną z pośród bardzo rozległych granic. U psa, który w głodzie tracił 3 996 gr. azotu (== 120 gr. mięsa), spostrzegali Voit i Korkunoff w doświadczeniach, których wyniki podaje tabela VII, po podaniu przez kilka

TABELA VII.

Pożywienie	Azot pożywienia w grm.	Azot w-ydalin w grm.	Strata wzgl. zysk azotu w grm.
Post .... .....	0	3-996	— 3-996
100 gr. mięsa.......	4T0	5-558	— 1-458
140 „ „ .......	5-74	6-495	— 0-755
16o „ „ .......	6-77	7-217	- 0-447
185 „ .........	7-59	7-804	— 0-214
„ .........	8-20	8-726	- 0-526
2H0 „ r .......	10-24	10-579	0-339
360 „ „ .......	11 99	12052	— 0062
410 „ „ .......	15-58	14-H14	4 1-266
360 „ „ .......	13-68	13-6J2	4 0-058
3 dz. postu.......		4-026	- 4-U26

dni tej samej ilości mięsa, iż równowaga azotu pojawiła się już po dawce mięsa wzgl. białka S^l/₂ razy większej od tej, która ulegała rozkładowi w poście, a więc nawet wcześniej niż pełna równowaga podaży ze stratami, bo po dawce 360 gr. mięsa niewątpliwie zachodziły jeszcze straty węgla, a więc tłuszczu. Dawka powyższa mięsa stanowiłaby granicę podaży białka dla równowagi azotu u dołu. U góry taką granicę zakreśla tylko prawie jedynie wytrzymałość