94291601

500 ST. BADZYŃSKI

Od czwartego dnia począwszy, strat}⁷ ciepła na 1 kg. wagi różnią się u różnych osobników już niewiele i choć nieznacznie zmniejszają się z dnia na dzień, prawdopodobnie dlatego, że wskutek ubytku tłuszczu zmniejsza się powierzchnia ciała. Bardzo zbliżone do tych uzyskanych bezpośrednio przez oznaczenia w kalorymetrze-respiratorze są liczby, otrzymane przez Rubnera i Atwatera drogą obliczenia z wyników badania w} miany materyi. Z doświadczeń Benedicta i Atwatera, które obejmują razem u różnych osobników 67 dni głodu, oblicza Tigerstedt, jako straty ciepła na 1 kg wagi, 303 Kai. na dobę. czyli na 1 kg. i na 1 godzinę średnio 1.263 Kai. Z tych strat ciepła przypada średnio 12^l8°/₀ na białko, reszta t. j. 82 — 88° _a na tłuszcz i glikogen łącznie. W pierwszych 2 do 4 dniach głodu udział białka w ogólnej ilości wytworzonego ciepła jest mniej stały i nieco większy, niż w dalszych dniach głodu. W okresie od 5 — 7-go dnia głodu przypada dosyć stale z wytworzonego ciepła około 13 4°/„ na białko, 82^,6°/₀ na tłuszcz i 4°/₀ na glikogen.

Nie inaczej przedstawia się udział białka w ogólnej ilości energii, wytwarzanej podczas głodu u innych zwierząt (świń, psów, królika, świnki morskiej, gęsi, kury). Jest on także nie wielki i wynosi (E. Voit) 7-3—16-5°_/0.

Wpływ pożywienia na wymianę energii.

Swoiste dynamiczne działanie organicznych składników odżywczych pożywienia. Po podaniu pożywienia, którego wartość cie-plikowa równą jest utracie ciepła w głodzie, wytwarza si^ w rów-nych warunkach więcej ciepła niż w głodzie. Rubner, który pierwszy zwrócił uwagę na to w celu rozpatrzenia, jaki udział w tym zwiększeniu wytwarzania energii biorą poszczególne składniki pożywienia, podawał psu, którego wymianę materyi badał przedtem w poście, przeważnie, a niekiedy nawet wyłącznie z kolei poszczególne składniki odżywcze w ilościach dokładnie znanych, znanej wartości cieplikowej, a aby wykluczyć wpływ zmian ciepłoty, w sferze działania chemicznej regulacyi na rozkład, doświadczenia swoje przeprowadzał w jednakowej ciepłocie 33° C., w której, jak wiadomo, podniety termiczne rozkładu ustają. Jak widać z tabeli XXVII. na str. 501, podanie każdego z organicznych składników pożywienia w ilości swą energią równej energii, utraconej w poście, sprawia zwiększenie utraty ciepła. Rubner nazywa to dy-