043

COACHING1 MENTORING W PRAKTYCE

CZĘSC L CELE I EFEKTY

Sesja trzecia

Komunikacja zewnętrzna w coachingu

Znaczenie twojego komunikatu to odpowiedź, jaką uzyskujesz.

Jedna z definicji komunikacji³⁶ mówi o tym, że proces komunikacji to stałe udzielanie sobie feedbacku celem usunięcie błędów i nieporozumień oraz nadinterpretacji. Podczas coachingu komunikacja to jedno z podstawowych narzędzi zmiany. Coaching rodzi się w przestrzeni komunikacji pomiędzy klientem i coachem, staje się relacją, której częścią jest dokonywanie korzystnych dla klienta zmian. Znany i świetnie rozpoznawalny jest podział na komunikację werbalną i niewerbalną. Będziemy o niej mówić. Jednak z punktu widzenia procesu coachingowego ciekawsze wydaje się rozróżnienie na komunikację wewnętrzną, czyli z sobą samym, i komunikację zewnętrzną, czyli z otoczeniem. Komunikuję się na zewnątrz, kiedy staram się przekazać słowem, gestem, pismem, obrazem lub innymi znakami pewne treści, począwszy od najprostszych, jak prośba o sól, po bardzo skomplikowane, jak instrukcja użytkowania rozdzielacza trójfazowego. Komunikuję się ze sobą, myśląc, podając wewnętrzne ciche instrukcje, czasem monologując w głowie, złoszcząc się lub ciesząc się skrycie, czasami wyobrażając sobie różne obrazy lub sytuacje. Oba mechanizmy oraz obszary komunikacyjne mają bezpośredni dynamiczny wpływ na przebieg procesu coachingu i u klienta, i u coacha. Oba mogą odbywać się w przestrzeni werbalnej i niewerbalnej zarówno u klienta, jak i coacha.

Pętla indukcyjna od nadawcy do odbiorcy

Modalności

Nadawca, czyli każdy z nas, chcąc wysłać, czyli przekazać, dowolną informację, np. podaj mi sól, do drugiej osoby lub osób. używa odpowiedniego języka. Może to być język zbudowany ze słów, czyli werbalny, w naszym przypadku jest to język polski, a także język gestów albo znaków graficznych. Zatem nadawca może po prostu powiedzieć: podaj mi sól, może również wykonać gest ręką, jakby solił potrawę, może również wskazać palcem na solniczkę stojącą na drugim stoliku. Kanał komunikacyjny, którym przekaże swój komunikat, może być ściśle powiązany z językiem.

W czasie uroczystego bankietu, żeby nie zakłócać przemówienia, nadawca może napisać swoją prośbę do sąsiada lub kelnera na serwetce; użyje wówczas języka pisanego i kanału wzrokowego, może również narysować solniczkę, czyli użyć języka znaków i kanału wzrokowego. Może potrzeć palcami, jakby solił potrawę, wskazując kelnerowi, czego mu potrzeba. Wtedy użyje kanału kinestetyczncgo [poprzez ruch i wrażenie).

85