056

COACHING1 MENTORING W PRAKTYCE

CZĘSC L CELE I EFEKTY

Sesja czwarta

Komunikacja wewnętrzna w coachingu

Jeśli jesteś skoncentrowany na sobie, w minimalnym stopniu dostrzegasz świat i ludzi wokół siebie.

Im bardziej skupieni jesteśmy na komunikacji wewnętrznej lub nieświadomie realizujemy wdrukowania i wzorce, tym mniej jesteśmy w stanie zauważyć, usłyszeć lub dostrzec z komunikacji zewnętrznej, z tego, co nam komunikują poszczególni ludzie, otoczenie, zespół ludzi lub po prostu otaczająca rzeczywistość. Komunikacja wewnętrzna może zagłuszać komunikację zewnętrzną. Zajęci sobą nie usłyszymy ani nie zobaczymy, a tym bardziej nie odczujemy, co dzieje się na zewnątrz nas, także z innymi, nawet bliskimi ludźmi. Jeden obszar tłumi drugi.

Coach zajęty sobą zajmuje się swoim wnętrzem, myślami, obrazami, odczuciami i traci z oczu klienta, przestaje go słyszeć, a o dostrojeniu nie ma mowy. Coaching co prawda trwa, ale nie zachodzi związek komunikacyjny, strony nie wymieniają się aktywnie informacjami, co najwyżej towarzyszą sobie trochę jak statyści. Użyte wówczas techniki lub ćwiczenia trafią do klienta na zasadzie przypadku lub nie dadzą spodziewanego rezultatu, gdyż będą tylko regułą na ślepo zastosowaną przez zajętego swoimi myślami, lękami, obawami coacha. W coachingu potrzebny jest prawdziwy kontakt, który coach świadomie nawiąże ze swoim klientem. Świadomy coach zastosuje w tym celu techniki rogersowskie, sięgnie po pacing, zada właściwe pytania, jednak warunkiem koniecznym, wstępnym jest wyłączenie komunikacji wewnętrznej. O skuteczności relacji coachingowej w dużej mierze decyduje wygaszenie komunikacji ze sobą w przypadku coacha i otwarcie na komunikaty klienta, na to, co on mówi, przekazuje i pokazuje w komunikatach niewerbalnych i mikrogestykulacji, co ujawnia poprzez swoją kinestetykę i rozliczne submodalności, a także co klient wyraża w formie przekazu oraz w jego treści.

Skalibrowanie i dostrojenie się do klienta staje się możliwe tylko o tyle, o ile coach jest wewnętrznie scentrowany, czyli odczuwa komfort psychofizyczny, jest komunikacyjnie wyciszony, czyli wyłączył lub znacznie ograniczył wewnętrzne dialogi, obrazy, wyobrażenie i silne, dominujące odczucia.

Każdy człowiek używa tych samych modalności i submodalności zarówno w kontakcie z otoczeniem, jak i z sobą samym. Ćwiczenie 12. Modaltiościy choć miało pomóc w wychwyceniu tendencji modalnych, w istocie uruchamiało także komunikację z sobą samym. Kiedy coś sobie przypominamy, kiedy zastanawiamy się nad przeszłością lub przyszłością, ilekroć podejmujemy decyzję lub planujemy wypicie herbaty, albo nawet rzecz tak oczywistą i związaną z fizjologią, jak wizyta w toalecie - jesteśmy w obszarze komunikacji wewnętrznej,