Zakladnym pojmom v naukę o podobnosti je pomer dvoch useSiek; tymto pojmom rozumieme podiel ich yelkosti pri tej istej jednotkovej usecke.
Z predchadzajueej vety je zrejme, ze pri urcovani pomeru dvoch useciek nezależi na voIbe jednotkovej usecky. Oznaćme xlt x2veIkosti useciek AXBV A2B2 pri jednotkovej usecke e, k ve!kost useóky e pri jednotkovej usecke /, yv y2 veIkosti useciek AjĄ, A2B2 pri jednotkovej usecke /. Potom plati
«/i — kx i, y2 = kx2,
a teda
== ®i
y2 x2
Priklad 6. tJsecku dlżky 5 cm mamę rozdelit na dve usecky v po-mere |^3 : 2.
Rieśenie. Vypocitame yelkosti obidvoch useciek. Ak yelkost prvej
oznacime * (cm), je vel'kos£ druhej 5 — x. Z danej podmienky vyplyva *1
x _]/3 5 — x ~ ~2~‘~
Koreń tej to rovnice je
druha usećka ma vel’kosf
5 — x = 10 (2 — p”) == 2,68.
Z vypocitanych vel'kosti móżeme zostrojit usecky.
Priklad 7. Danii usecku AB marne rozdelit na dve usecky, których pomer budę dane cislo k < 1.
Rieśenie. Zvolime usecku AB ako jednotkovu a oznacime x veIkos£ prvej casti; potom je 1 — * ve!kos£ druhej casti. Z danej podmienky vyplyva
k,
ciźe
x (1 + k) = k.
Tato rovnost uyjadruje, że obdlżnik s rozmermi k, 1 ma ten isty obsah ako obdlżnik s rozmermi x, 1 + k. Z toho móżeme urcit usecku ve!kosti x konśtrukćne (obr. 62).
Zostrojime obdlżnik ABOD, ktoreho jedna strana je dana usecka AB a jeho druhy rozmer je BC = k (pri jednotkovej usecke AB). I)alej zostrojime (obr. 62) obdlżnik AEFD s rozmermi 1 + le; k. Zostrojime
jeho uhlopriecku AF; priesecik priamok BC, AF oznacime M a vedie-me nim priamku Gil || AB. Zo zhodnosti vzniknutych trojuhołnikov vyplvvaju pre ich obsahy tieto yzfahy:
Preto o obsahoch obd!żnikov plati:
BEGM = &AEF — A ABM — A MGF = A FDA — A^^ —
a dalej
Obsah obdlżnika ABCD je vsak 1. k = k. Strana A E obdlżnika AEGH
ma ve!kosf 1 + k. Susedna strana EG ma teda vel’kost -——y == x.
1 łc
Tymto je zostrojena usecka ve!kosti x.
Priklad 8. Marne dokazaf, że pomer uhlopriecky a strany stvorca
Rieśenie. Poużijeme ten isty postup ako v priklade na str. 35. Ak
45