Cele wych bmp

TT

?    Sternem otwartym, w którego ramach innowacja pojawia się bądź

’    jako odpowiedź na wewnętrzną potrzebę odnowy, bćjdż jako

reakcja na rzeczywistość zmierzająca do jej indywidualizacji" ¹,

. Ha zakończenie obrad uczestnicy drugiego spotka-t nia poświęconego celom i teoriom .wychowania przy-f    .jęli,następujące .rekomendacje.

i!,,:

' Uczestnicy, zgodni w sprawie rozwijania i pogłębiania refleksji na temat celów wychowania, stwierdzili, że:

?    1. UNESCO winna by skierować szczególną uwagę na rozwi-

]    janie, zarówno w skali narodowej, jak i w skali regionalnej

i międzynarodowej, studiów porównawczych poświęconych celom wychowania, i to z punktu widzenia ich wpływu na rozwój teorii pedagogicznych (wymiar historyczny),    jak    i ich    oddziuiy-

‘    wąnia na rzeczywistość wychowawczą    (wymiar    socjologiczny).

’    , 2. Należy włączyć do tej pracy, teoretycznej i badawczej,

zespoły interdyscyplinarne obejmujące filozofów, historyków, pedagogów, socjologów, ekonomistów, psychologów, planistów i in. ;    ^:*    - 3. Poniżej ” wymienione tematy zostały uznane za prioryte-

i .. towe:

S , ; 3.1. Określenie celów, na których opiera się wychowanie dla (    międzynarodowego zrozumienia i pokoju,

I    3.2. Udział UNESCO w opracowaniu i rozwijaniu międzynaro-

i    dowej idei wychowania opartego na pewnych koncepcjach czio-

i    wieka współczesnego.

|    -    3.3. Cele ukryte i cole wyraźne w wychowaniu.

!    3.4. Rola celów w formowaniu nowego typu stosunku_:między

!    szkołą a społeczeństwem.

1 ‘V.    3.5. Kształcenie formalne i kształcenie nieformalne w ich slo-

j    sunkach z ukrytymi i wyraźnymi celami wychowania.

|    ¹    3.6. Określenie związków dialektycznych między celami wy-

ś . chowania a polityką kulturalną i oświatową ' — filozofia wychowania a ideologia.

i^!    3.7. Sposoby określania celów wychowania w pewnych kon

tekstach, gdzie istnieje przeciw ieiislwo między tradycją a innowacją.

3.8. Określenie celów wychowania na podstawie rzeczywistych potrzeb dziecka związanych ze środowiskiem ekonomicz-;•    nym, społecznym i kulturalnym.

*' Ibid., s. 15.

4. Uwaga krajów członkowskich została skierowana na konieczność zapewnienia na wszystkich poziomach odpowiedzialności i realizacji — a nie na jednym tylko poziomie edukacji — trwalej równowagi między teorią a realizacją celów²².

Na podstawie tych zaleceń w ciągu lat 1977, 1978 i 1979 Międzynarodowe Biuro Wychowania podjęło decyzję decentralizacji swojego programu na temat celów wychowania zapraszając cztery regionalne biura UNESCO do spraw wychowania — w Afryce, Ameryce Łacińskiej, Azji i w krajach arabskich — do organizowania seminariów poprzedzonych studiami i badaniami ankietowymi, które działałyby w kierunku życzeń wyrażonych na pierwszym i drugim spotkaniu ekspertów.

Zorganizowane w przewidzianym terminie seminaria regionalne pozwoliły na szerszą wymianę zdań między różnymi specjalistami oraz na zgromadzenie bardzo bogatej dokumentacji, co w niektórych przypadkach stało się podstawą znaczących publikacji²³.

Zainteresowanie tą działalnością w czterech wielkich regionach świata było współmierne z odczuciem frustracji przez większość osób, które uczestniczyły w tych seminariach. Wynikała ona z faktu, że tak zrealizowane zadanie uchyliło jedynie rąbka, zasłony okrywającej dziedzinę wychowania dotąd zaniedbywaną, która wszakże stanowi najważniejszy aspekt- badań, refleksji i współdziałania, jeżeli istnieje naprawdę chęć przezwyciężenia kryzysu, jaki opanował -wychowanie w całym świecie od ponad dziesięciu lat.

28

j

29

1

Ibid., aneks I.

^M Zwłaszcza regionalne Biuro UNESCO do Spraw Wychowania w Krajach Arabskich (Bejrut), które ogłosiło już w trzech toniach akta dwóch sympozjów zorganizowanych na temat celów wychowania (w Bejrucie w 1977 r. I w Kairze w 1970    r.). Zob. także Bibliografię przytoczony na końcu niniejszej

ksigżki.