Atlas muzyki!7

XX w. / neo klasycyzm II: Rosja i in.. Niemcy 535

rgj podstawie 3 suity. Kopciuszek (1945); Plo-M „jin-ift (s 5331: Symfonia D-dur ..Klasyczna" L?2}(l917).6symf.: koncerty, muz. kam. iin. IjyMfTR SZOSTAKOWICZ (1906-1975). cu-jjmueaidecko (fort., kompozycja), studia w Pe--rsbutsu i Moskwie: Kompozycje: 15 symfo-/; f-mol! op. 10 (1925), II, H-tlur ., Paidzier-,mo! (1927). )',<fono//(1937). VII. C-dur „Le-tingmdżka" (1941); opery; koncerty; 15 Imamów smyczk.; sonaty; 24 Preludia.

A CZER1EPN1N (1899-1977). W. VOGEL 11896-1984, Zurych), A. CHACZATURIAN (19034 978), D, KABALEWSK1 (1904- 1987). CMchy. JOSEF SUK (1874-1935), J. KU-BEL1K (1880-1940), jego syn RAFAEL (ur. I5W). Ą. HABA (1893-1973), BOHUSLAV MARTINU (1890-1959), uczeń SUKA w Pra-ROUSSELA w Paryżu. W latach 1WO-I953 mieszka! w Stanach Zjedn. Ważniejsze kompozycje: muzyka kam., koncerty; Suita ,?„^symf-: iŚjłMwl opery: Juliette 11938). O.enek (1953), opera telewizyjna Ariad-

SIBM (prawyk. 1961). ^^M\^K'£££^MANOWSK1 <1882-1937; zob. m/ieh    (1884-1953). A. SZELU-

B. SZABELSKI (1896-1979). (1904-1957), K. SIKORSKI 11895-1986). G. BACEWICZ (1909-1969). fomuma. GEORGE ENESCU (1881-1955). i$u‘^ZOLTAN KODALY (1882-1967). 1900-4906 studia muz. w Budapeszcie, doktorat na podstawie pracy Budowa stroflezna n^g pieśni ht~ wtej, od 1907 profesor w Budapeszcie; badania muz ludowej, podróże, zbieranie i edycja pieśni ludowych, po części z BARTÓK1EM; pedagogika muz- w zakresie nauczania początkowego i chóra-Jistyki; dzielą: Psahnus-Hungaricus (1923). na po-t^oenie Budy i Pesztu; singspiel Hdry Janos (1926). także suita ork. (1927); singspiel Wieczór prządek (1932); Tańce z Galónty (1933) na ork.; ballada Kódór Kala (1943); singspiel Cztnka Panna (1948); Svmf C-dur (1961); muzyka red., pieśni.

ISTYAN SZELfeNYl (1904-1972), MATY AS SE1BER (1905-1960). FERENC FARKAS (ur. 1905). SANDOR VERESS< 1907-1992), Wielka Brytania. ARTHUR BLISS (1891 -1975), Londyn, uczeń STANFORDA i HOl -STA. faza ncoklosyczna. później ncoromantyczna; bogata spuścizna, równ jeż muzyka filmowa A BUSH(ur 1900), W. WALTON (1902 1*33). M T1PPETT(1905-1998). uczeń BOULTA. SARGENTA; oratorium A ChUil >d ^u"^{r 7}j£* -m.- Ki-Ai/nuwi

„nnicoFlEW (1891-1953). uczeń <£&«*? Mowai rimskiego-korsa-; lE^J^SoTuiie pianista, od 1918 prze-

1933

twórczości'- styl neoklasyczny,

•'tiSS. W- °P^^: Grac: 0916-1929).

'^a™ismiEWSKIEGO; Miloit do trzech po-*ł Jr-i (192l). tekst GOZZIEGO; Ognisty '"fJ/19’8). Balety pisane dla DIAGILEWA: nrotlifPić (1929). Romeo i Julia (1936).

Wlochy. F. BUSONI (s. 513). A. CASELLA (s. 517), OIORGIO FEDERICO GHEDIN1 (1892-1965). MARIO CASTELNUOVO-TE-DESCO (1895-1968). wczesne dzieła L. DAL-LAPICCOLI (s. 546 i n.). G. PETRASSI (ur 1904), G. SCELSI (1905-1988).

Niemcy, Austria. Postrachem miegerzan i prowoka-torem. zwł. przy okazji festiwali Kammermust-katt/JUlmatgat zur FSrderungZeitgenóssacher Tan-kunst (Wykonania Muzyki Kameralnej dh Popkm-nla Sztuki Współczesne/) w Donauescbingcn (1921-1926) i Baden-Baden (1927-1929) był BAUL HINDEMl i H (1895-1963). sńiriiri gjy na duz ac Frankfurcie, 1915-1923 Opera Frankfurcka.

W latach 1921—1929 był altowiolisty w Amur--Quartett, od 1927 prof. kompozycji w Berlinie Od 1938 przebywa! w Szwajcarii, w linach 1940-1953 wykładał na Uniwersytecie Yale (USA). później (1951-1957) na Uniwersytecie w Zurychu. Od 1953 mieszkał w Blonay (Szwajcaria). Hindemith łączy dawne formy (neoharok) z nowoczesnym językiem (jazz), np. w Sunie _ I92J" na forL (z ragtimc‘cm) i w koncertującej Kam-mermusik nr 7—7 (1921—1927). Jego pełna temperamentu fantazja instr. i kompozytorska wirtuozeria w latach trzydziestych skłoniły się ku poszukiwaniu ścisłych form polifonii i uduchowionych struktur, a także naturalnej tonalncwci. Reihe l (szereg I) przyporządkowuje w spusob kunsztowny, ule nie przeciwny naturze, coraz bardziej dysormjące interwały dźwięków. głównemu c (od oktawy do zwiększonej kwarty : rys A). Podziw dla BACHA zna lazł odbicie w Linka tonalis - 12 fugach, uporządkowanych wg I szeregu z 11 interłudiami. pic- i postludiami do każdej fugi; charakterystyczne tematy Późne opracowanie cyklu pieśni Dm Sfarien leben łączy ekspresyjność wczesnych utworów z dojrzałością unii i rysunku (rys B).    .

Melancholii mocy (wykład Bachowsfci 11950) -która rozpowszechnia się w XX w. i staje mc celem samym dla siebie, wraz z rozwojem lechm-ki i właściwej jej tendencji do umysłowe) jatowo-ści - przeciwstawia Hindemith niemal uuAjca ną intymność symt i opery Matka Jer Make

fcj podstaw-ą sud się tryptyk ofca« z Iwhwsn

(Colmar) malarza MAi iHIASA GRUNfc-WALDA. pochodzący z r ranka fadomaśra-dniowiccza i epoki nowożytnej. W famcw mliślifjłhici iwlraairwi aawana mdo-ilia ludowa ipęta w dmą kontrapunktyczną fakturę, w rtarym wpo^idraiii (3 s 1)1 *»■ noległych oktawach (tys C).

Inne dzida: opery Cardtilac (I92tk I. wetują), wg HOFFMANNA; Hh wć ćiMM 11927); Harmonie der Hłrfr (w hołdzie KJEPLER03*V 1; 1957). Symf.. koncerty, muz. kam., muz. chóralna. pieśni, także utwory szkolne, jak Ił a Saren eine Stadt (1930) i Pldncr Mustinag (1932). książka f śih m i .kij — Totsauz (1937—1938) Inni kiHnpuutorty (tir. 1890-1899): P I \R-NACH (1892 1982). R DESSAU (1894 1979). 1 N. DAVłD (1895-1977).C.ORFF(s 537). H. MBtB_