DSC00661 (8)

781

LITURGIA GODZIN

i święto odpowiedzialny za gminę chrześcijańską winien odczytać zgromadzonym -po Ti? Deum i Magnificat - jeden rozdział z NT w j. ang. Charakterystyczna jest uwaga, że czytań Pisma św. nie należy komentować. Takie stanowisko tłumaczono przeciwstawianiem się Lutrowi.

Pełnej reformy dokonano w 1549, kiedy powstała The Book of Common Prayer. Zgodnie z tą księgą oficjalna modlitwa Kościoła anglikańskiego składa się z Jutrzni i Nieszporów. Jutrznia zamyka w sobie dawne Matutinum, Laudes i Prymę, Nieszpory zaś Kompletę. Podstawowym elementem tych modlitw jest lektura Pisma św. Przewidziane są dwa czytania rano i dwa podczas Nieszporów. Stosuje się lectio continua z wyjątkiem świąt. Po święcie powraca się do czytania ciągłego. Oficjum sprawowane jest w j. ang. i posiada następującą strukturę: psalmy - czytania - kantyk - czytania - kantyk. Cranmer zrezygnował z hymnów (z powodu trudności tłumaczenia). Ten wzorzec różni się od luterańskiego i rzymskiego. W oficjum występuje dwukrotnie Ojcze nasz, a także Wierzę (z Prymy), kolekta z dnia, modlitwy wstawiennicze oraz element pokutny (uprzednio odrzucony). Prywatne, niewspólnotowe odmawianie oficjum poprzedzone jest Zdrowaś Maryjo.

W 1552 jasno określono obowiązek codziennego odmawiania oficjum przez księży i diakonów. Zachęca się też do udziału w oficjum wiernych. Początek oficjum należy podkreślić dzwonem. W 1637 do oficjum dołączono litanię zawierającą m.in. modlitwę za rodzinę królewską oraz kompozycje chóralne zwane anthem. W 1662 dodano State prayers (modlitwy stanowe), a razem z nimi hymny, które pełniej zostały przyjęte w XVIII stuleciu.

Na początku XX w. Jutrznia i Nieszpory zostały wzbogacone hymnami, kazaniami i błogosławieństwem (oficjum niedzielne), w dni powszednie pozostawiono dawną formę oficjum z pominięciem modlitw stanowych i motywu pokutnego.

Ważnym krokiem w odrodzeniu oficjum było wydanie w 1968 ekumenicznego The Daily Office. Było ono dziełem British Joint Liturgical Group. Charakteryzuje się ono nowymi, krótszymi czytaniami. Czytania z ST rozłożono na dwa lata, z NT odczytywane są w ciągu jednego roku. Nabożeństwo wieczorne posiada jedno czytanie. W Jutrzni nie ma elementu pokutnego, tylko jedna niezmienna kolekta, prośby są zupełnie nowe, odmawiane bardziej nieformalnie. To właśnie oficjum zostało zaakceptowane jako Morning and Evening Prayer, Seconde Series (Revised) w 1971. Jego zaś wersja we współczesnym j. ang. została przyjęta w 1975 i włączona w The Altemative Service Book. Oficjum to przynosi rozszerzenie czytań, pomija jednak modlitwy wstawiennicze.

Również episkopalny Kościół USA dokonał rewizji swego dotychczasowego oficjum. W 1977 opublikowano Proposed Book of Common Prayer. Oficjum przejmuje wiele elementów, które znajdują się w opracowaniach angielskim i lute-rańskim, m.in. hymn Fos hilaron w Nieszporach. Proponowane lucernarium posiada następującą strukturę: pozdrowienie: „Światło i pokój w Jezusie Chrystusie naszym Panu", krótkie przemówienie, kolekta. Fos hilaron (lub inny hymn), psalmodia, czytanie. Magnificat lub inny kantyk, modlitwy wstawiennicze. Ojcze nasz. błogosławieństwo, rozesłanie, znak pokoju. Lucernarium może być sprawowane niezależnie, wówczas w porządku zachodzą pewne zmiany.

w: tamże, 317-331; D. jy. The Siudy of LiturgyJBa

D. Webb, Les ojfices du mmiii et du soir dans TEglise anglicane, Tripp, The Office in the Lutheran, Refortned and Free Churches, w