606616795

JA JESTEM ZMARTWYCHWSTANIEM I ŻYCIEM.. 91

wując swe znaczenia jako wzór pośredniczący w życiu wspólnoty Kościoła i posiadający „pierwszeństwo ontologiczne”.

Wreszcie, by uniknąć ewentualnych dodatkowych trudności pogodzenia omawianej hipotezy ze zmartwychwstaniem powszechnym wszystkich zmarłych przy końcu świata — przyjmowanym w eschatologii tradycyjnej — zaproponowaliśmy określenie zmartwychwstania w śmierci poszczególnego człowieka „zmartwychwstaniem indywidualnym” dla odróżnienia go od zmartwychwstania powszechnego, jakie obejmie zarazem całą rzeczywistość świata stworzonego, w tym znaczeniu stanowiące „uzupełnienie” tamtego, na wzór sądu ostatecznego stanowiącego dopełnienie sądu szczegółowego, zaś mówienie o identyczności ciała zmartwychwstałego proponujemy uzupełnić „identycznością historii”.

Trzeba w końcu zaznaczyć, że naszym pragnieniem jest pełna zgodność z nauką Kościoła opartą na objawieniu Bożym, znajdującym w niej nieomylną wykładnię, co nie wyklucza jednak a nawet zakłada potrzebę podejmowania nieustannego wysiłku, by treść wiary zbliżać życiu Kościoła w konkretnej sytuacji historycznej — nieomylność bowiem nauczania jest nie tylko darem ale i zadaniem.

LITERATURA WYKAZ WAŻNIEJSZYCH POZYCJI AHLBRECHT A., Tod und Unsterblichkeit, Paderborn 1963

ALFARO J., „La resurrectión de los muertos” en la discusión teológica sobre el

powenir de la historia, w: Greg. 52 (1971) 537—554.

ALTHAUS P., Die letzten Dinge, Gutersloh 1961⁸.

BALTHASAR H. U. v., Glaubhaft ist nur Liebe, Einsiedeln 1965.

—    Mysterium paschale, w: MySal. III/2, 133—319.

—    Eschatologie im Umriss. Penuma und Institution, Einsiedeln 1974.

<—    Spiritus Creator, Einsiedeln 1967.

BARTH K., Kirchliche Dogmatik, IV/3, 2, Ziirich 1959.

—    Die Auferstehung der Toten, Zollikon-Zurich 1953.

BARTNIK CZ., Paruzja jednostkowa, Novum 11 (1979) 75—93.

—    Teologiczna interpretacja wydarzenia śmierci, AK 91 (1980) 16—30. BARRAT D./CAMELOT P. TH., La resurrectión de la chair_f Paris 1962.

BISSELS P., Die fruhchristliche Lehre von der Ste^rblichkeit der Seele, TThZ 76

(1967) 322—329.

—    Die Unsterblichkeitslehre im altchristlichen Verstdvdnis_f TThZ 78 K1969) 296—304.

BISER E. (IIRSG.) u.a., Prinzip Liebe. Perspektiven der Theologie_t Freiburg i.B.

1975.

BENOIT P., Auferstehung am Ende der Zeiten oder gleich nach dem Tod? w:

Conc 6 (1970) 719—724.